ผมเคยถูกตั้งคำถามโดยคุณผู้หญิงที่อยากเป็นแม่หลายๆ คนและหลายๆ ครั้งว่า อายุแค่นี้ยังสมควรเป็นแม่เด็กได้มั้ย

ความหมายของอายุแค่นี้นั้น แน่นอนว่าอายุมากแล้ว คนที่ถามมาส่วนมากอายุจะมากกว่า 40 ปีขึ้นไป แต่คำตอบของผมไม่ได้ห้ามไม่ให้คุณเธอมีลูก แม้ว่าอายุจะมากก็ตาม และยิ่งถ้าหากเธอยังไม่มีลูกเลยแม้อายุสักห้าสิบ แต่ถ้าอยากมี และถ้าทางแพทย์พอช่วยได้ก็น่าจะช่วยให้มีลูก ที่ คุณเธอตั้งคำถามทำนองนี้ขึ้นมา ก็เพราะกลัวว่าเมื่อตั้งครรภ์ขึ้นมาแล้วจะมีปัญหา โดยเฉพาะปัญหาที่จะเกิดขึ้นกับผู้เป็นลูกด้วยความรู้ที่ทราบมาว่า การมีลูกเมื่ออายุมากแล้วนั้นจะทำให้ลูกเป็นเด็กปัญญาอ่อน

เด็ก ออกมาปัญญาอ่อนนี่ ใครๆ ก็กลัวกันทั้งนั้น และไม่อยากจะได้ลูกออกมาปัญญาอ่อน คำถามเพื่อช่วยแก้ข้อสงสัยจึงมักจะยกออกมาถามกันให้มันแน่ใจนะว่า ท้องได้และเด็กไม่เป็นอะไร ก็อย่าง ที่ผมว่าไว้ในตอนต้นนั่นแหละครับว่า ถ้าคุณเธอยังไม่มีลูกเลยสักคนเดียว จะอายุเท่าไหร่ก็มีลูกได้ถ้าทำได้ และไม่ต้องกลัวเรื่องแทรกซ้อนที่จะตามมาเพราะอายุที่มาก

เป็น ต้นว่าเรื่องของเด็กปัญญาอ่อนที่เกี่ยวเนื่องกับความผิดปกติของโครโมโซม ซึ่งมักจะพบได้มีเปอร์เซ็นต์มากหน่อยในเด็กที่มีแม่อายุมากแล้ว

ผม เองในฐานะที่เป็นหมอทางด้านนี้ไม่ค่อยจะกังวลกับเรื่องเหล่านี้เท่าไหร่นัก เพราะเรื่องแบบนี้มันตรวจเช็กกันได้ แต่สิ่งที่ผมกังวลคือเรื่องของความสะดวก เรื่องของความพร้อมในทางร่างกายต่อการเลี้ยงดูลูก สมมติว่ามามีลูกเอาตอนที่แม่อายุ 50 ปี กว่าลูกจะเป็นหนุ่มคุณแม่ก็ปาเข้าไป 70 ปีแล้ว เจอแบบนี้ก็สร้างปัญหาครอบครัวได้เหมือนกัน

เรื่องนี้ซิครับที่จะต้องคิด และคุณหมอเองก็ต้องช่วยคิดด้วย ซึ่งเมื่อมามีลูกเอาตอนแก่นี่ได้สร้างปัญหาขึ้นมาแล้ว

เรื่องเกิดในประเทศอเมริกาครับ เมื่อคุณยายยังสาวอายุร่วม 60 ปี มาทำการรักษาเรื่องมีลูกยากที่สถาบันแห่งหนึ่ง คุณยายมาแจ้งลงทะเบียนโดยบอกอายุไว้เพียง 50 ปี ที่เหลือ 10 ปี เก็บเอาไว้ที่บ้านว่างั้น

ที นี้การรักษาคนมีลูกยาก คุณผู้หญิงแม้ว่าจะหมดรอบเดือนไปแล้ว แพทย์ก็ยังสามารถช่วยให้ตั้งท้องได้แม้ว่าจะยากกว่าธรรมดาสักหน่อย สำหรับคุณยายรายนี้คุณหมอเอาสเปิร์มของสามีเธอ แต่ต้องขอไข่จากสาวอื่นมาแทน แล้วก็ทำเด็กหลอดแก้วให้กับคุณเธอ

ปรากฏว่าคุณเธอเกิดตั้งท้องสำเร็จขึ้นมาหลังจากได้พยายามรักษากันมานานถึงสามปี นั่นก็หมายความว่าคุณเธอมาตั้งท้องเอาตอนอายุ 63  นับว่าแก่ที่สุดเท่าที่เคยมีมา

กว่า คุณหมอจะทราบอายุที่แท้จริงของคุณเธอ ก็ต่อเมื่อคุณเธอได้ตั้งท้องเสียแล้ว เรื่องก็ต้องปล่อยเลยตามเลยทั้งๆ ที่คุณหมอไม่ได้ดีใจเลย เพราะคุณหมอมีความคิดเห็นว่าคุณเธอแก่เกินไปที่จะมีลูก เพราะ กว่าลูกของเธอจะอายุครบสิบขวบ คุณเธอก็จะมีอายุปาเข้าไปเจ็ดสิบแล้ว เมื่อถึงตอนนั้นคงจะสร้างความลำบากให้กับทั้งแม่และลูกเป็นแน่

คิดดูแล้วมันไม่ค่อยยุติธรรมเอาสียเลยสำหรับเด็กที่คลอดออกมาดูโลก แต่เป็นโลกที่แสนจะแก่หง่อม ไม่สดใสซาบซ่าเหมือนกับคุณแม่ยังสาว

เรื่อง ที่เกิดขึ้นมาในอเมริกาคราวนั้น ทำให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ขึ้นมาเกี่ยวกับปัญหาทางด้านจริยธรรม และความเหมาะสมในการมีลูกเมื่อมีอายุมากแล้ว ทำให้สถาบันรักษาคนมีบุตรยากบางแห่งได้กำหนดอายุของคนไข้ที่มารักษาว่า ไม่ควรเกินอายุ 55 ปี เมื่อตอนตั้งครรภ์

ทั้ง นี้และทั้งนั้นทางแพทย์เขามิได้กลัวเรื่องว่าแม่อายุมากแล้วจะทำให้เด็กออก มาพิการ แต่เขากลัวว่าแม่จะตายเสียก่อนที่ลูกจะโตนะซิครับ เพราะมันจะสร้างปัญหาให้เกิดขึ้นกับสถาบันครอบครัว สุดท้ายก็กระทบถึงสถาบันสังคม อย่างไรก็ตาม การจะเป็นแม่ลูกอ่อนเอาเมื่ออายุอานามปาเข้าไปมากกว่า 50 ไม่ต้องถึง 60 หรอกนะ มันก็มิใช่ว่าจะเกิดขึ้นได้ง่ายๆ

แม้ ว่าหมอจะช่วยจนตัวหมอนั่นแหละแก่ตามไปด้วยก็ตาม ความสำเร็จมันช่างริบหรี่เสียเหลือเกิน แต่สิ่งที่ต้องพิจารณาคงอยู่ที่ตัวหมอว่ามีจริยธรรม มีความคิดเห็นที่เหมาะสมหรือไม่ ว่าควรจะทำลูกให้กับคุณยายหรือไม่ แต่อย่างไรก็ตาม เท่าที่ผ่านมาผมยังไม่เคยเจอคุณยายไทยมาขอทำลูกเลยสักคน และไม่คิดว่าจะมีด้วยนะครับ และยิ่งเศรษฐกิจอย่างทุกวันนี้ แค่เอาตัวเองให้รอดก็ลำบากโขอยู่แล้ว ใช่มั้ยล่ะครับ

บทความโดย : นพ.พนิตย์  จิวะนันทประวัติ