ทำความเข้าใจกันก่อน
เจ้าอาการช่างฟ้องของเด็กๆ … ไม่ว่าจะน้องฟ้องว่าพี่แกล้ง หรือพี่แอบมาฟ้องว่าน้องทำนั่นทำนี่ และอีกกรณีที่เกิดขึ้นบ่อยนั่นคือ เล่นกับเพื่อนแล้วก็แกล้งกันไปแกล้งกันมา สุดท้ายวิ่งกลับบ้านมาฟ้องแม่ว่าถูกเพื่อนแกล้งไม่ให้เล่นด้วย ซึ่งเปรื่องนี้เป็นพฤติกรรมปกติของเด็กก่อนวัยเรียน…ฉะนั้นคุณแม่สบายใจได้ค่ะ อาการขี้ฟ้อง…ไม่ใช่สิ่งผิดปกติแต่อย่างใด
เหตุผลกลใดหนอ…ลูกถึงชอบฟ้องจริ๊ง…!!!
ถูกแกล้ง : นั่นสิ…!!! ถ้าไม่ถูกพี่แกล้ง หรือถูกเพื่อนแกล้งแล้วจะมาฟ้องแม่ทำไม สำหรับเด็กเล็กๆ แล้วพอถูกแกล้งก็ยังไม่รู้หรอกว่าตัวเองจะต้องทำอย่างไร พอถูกแกล้งปุ๊บ สิ่งแรกที่เขาคิดได้ คือ ต้องบอกแม่ ให้แม่เป็นคนตัดสินปัญหาที่เกิดขึ้นให้กับเขา
เรียกร้องความสนใจ : เวลาวิ่งไปฟ้องคุณแม่ว่า พี่แกล้งหนูแบบนั้นแบบนี้เป็นอีกวิธีหนึ่งของลูกคนเล็กที่ใช้เรียกร้องความสนใจจากแม่ให้หันมาสนใจเขาบ้าง มากอดมาปลอบใจเขาบ้าง
หาวิธีรับมือกับอาการช่างฟ้องของลูกกัน
ปล่อยบ้างก็ได้ : เริ่มต้นก็ใช้ไม้แข็งกันเลยที่บอกให้ปล่อยเอาไว้เฉยๆ ไม่ใช่จะใจร้ายกับเด็กๆ หรอกนะคะ แต่วิธีนี้ใช้ได้ผลกับสถานการณ์พี่กับน้องทะเลาะกันค่ะ ถ้าเป็นการทะเลาะระหว่างพี่กับน้องที่ไม่ก้าวร้าวมากนัก ควรปล่อยให้เขาจัดการด้วยตัวของเขากันเอง สักพักเดี๋ยวทั้งคู่ก็กลับมาเล่นด้วยกันได้เหมือนเดิมค่ะ
อธิบายให้ลูกเข้าใจ : ถ้าแกล้งทำเป็นเฉยก็แล้ว แต่ลูกก็ยังไม่ละความพยายามที่จะฟ้องกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ สักที คราวนี้คุณแม่ควรต้องพาลูกมานั่งพูดคุยกันแบบจริงจังแล้วละค่ะ ว่าการเป็นเด็กช่างฟ้อง สามารถทำได้แต่ไม่ควรทำปล่อยๆ เพราะบางเรื่องก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรที่จะต้องฟ้อง ต้องบอกให้รู้กันตลอดเวลา
หาทางช่วยแก้ไข : การวางเฉย เวลาลูกเข้ามาฟ้องคุณแม่ว่าถูกแกล้งใช้ได้ดีกับสถานการณ์พี่ น้องแกล้งกันเองค่ะ แต่ถ้าลูกมาฟ้องหรือมาบอกบ่อยๆ เรียกได้ว่าแทบจะทุกวันว่า หนูถูกเพื่อนที่โรงเรียนแกล้ง แบบนี้วางเฉยไม่ได้แล้วค่ะ คุณแม่สอบถามจากคุณครูว่า ลูกถูกเพื่อนแกล้งจริงไหม ถ้าหากว่าถูกแกล้งจริง คุณแม่ต้องรีบหาทางช่วยแก้ไขปัญหานั้น เพราะหากลูกถูกแกล้งมากๆ เข้าทุกวันๆ และไม่ได้รับการช่วยเหลือ อาจจะทำให้ลูกกลายเป็นเด็กเก็บกดได้ค่ะ
อาการช่างฟ้องเป็นพฤติกรรมของเด็กๆ ที่ยังไม่มีความพร้อมในการรับมือที่จะมีวิธีแก้ไขปัญหาด้วยตนเอง แต่เมื่อลูกโตขึ้น และเข้าใจเรื่องเหตุผล และใช้เหตุผลในการแก้ปัญหาเป็นแล้ว พฤติกรรมช่างฟ้องจะค่อยๆ หายไปในที่สุดค่ะ
เรียบเรียงโดย : นิตยสารบันทึกคุณแม่